RUST IN DE TENT!

Ik ben een tijdje afwezig geweest op mijn blog.

Dat zit namelijk zo. Ik was nogal druk. Tja, meer kan ik er niet van maken. Ik zou een heel verhaal kunnen vertellen over wat ik allemaal gedaan heb, maar dat ga ik niet doen, want dat heb ik in mijn vorige stukje al gedaan. Door alle hectiek gebeurt er van álles! En van alles soms een beetje te veel.

Sinds ik iets meer dan twee weken geleden (het lijken wel twee máánden geleden) terug kwam van mijn reis door het Amerikaanse continent is het gelukkig wat rustiger. Bewust. Want ik wilde graag meer rust. De afgelopen tijd was druk, maar ook heftig, waardoor ik het nu aan mezelf verschuldigd ben het wat rustiger aan te doen. Maar ook onbewust. Hoewel ik het misschien wel over mezelf heb afgeroepen. Want ik wilde meer rust en kreeg het ook.

Van begin dit jaar tot eind augustus heb ik echt una vida loca geleefd. Ik werkte 200 kilometer van huis, waardoor ik elke dinsdagochtend om zes uur in mijn auto zat en pas vrijdagavond tegen half elf weer thuis was. Ik sliep drie nachten per week in een hotel, nam daar in de buurt een abonnement op de sportschool en voor ik er erg in had was er weer een week om gevlogen. In de weekenden sprak ik af met vriendinnen, mijn broers en deed ik leuke dingen met mijn moeder en op dinsdag knalde ik weer richting het 'westen'.

Ik vond het leuk. Het past bij me. De afwisseling, het op en neer reizen, nieuwe mensen leren kennen. Ik ben geboren in juni en ben dus een echte Tweeling. Er waren mensen genoeg die me voor gek verklaarden, maar ik vond het fijn. En leuk. Zo'n druk leventje. Geen dag hetzelfde. Van hot naar her. Mijn baan an sich werd eigenlijk een beetje een bijzaak.

Maar toen ik eind augustus mijn laatste werkdag van dat project had, slaakte ik een zucht van opluchting. Niet omdat ik het er niet naar mijn zin had gehad, want dat was namelijk wel degelijk zo, maar omdat ik blij was dat ik even niet meer zo ver van huis hoefde. Dat ik even pas op de plaats kon maken. Even op adem kon komen. Even een beetje rust. En toen, zoals ik net al zei heb ik het misschien wel over me afgeroepen, kwam er rust in de tent. En kreeg ik warempel een project bij mij in de buurt. Heel erg in de buurt zelfs. Ik hoef Twente niet eens uit. Hoe rustig wil je het hebben?

Ondanks dat ik hou van reizen en uitdagingen en nieuwe dingen ben ik blij, heel blij dat ik dat nu even niet hoef. Dat ik gewoon plat kan proat'n met mijn klanten als ik dat wil, dat ik gewoon met mijn lelijke Tukkerse accent met mijn collega's kan praten en... dat ik gewoon naar húís kan na een werkdag. Dat ik thuis kom in mijn eigen huisje. Op mijn eigen bankje GTST kan kijken, in mijn eigen bed kan slapen en in mijn eigen keuken mijn potje kan klaarmaken. Zeker nu het buiten steeds kouder wordt en de dagen steeds korter worden. Dat ik een jaar lang (echt een heel jaar in totaal met mijn voorgaande projecten meegeteld) doordeweeks in hotels heb geleefd, kan ik me op dit moment eigenlijk niet voorstellen.

Mijn project loopt in principe tot 1 december. Ik hoop nu al op een verlenging!

ZOMER 2012

De laatste keer dat ik blogde moest ie nog begínnen en nu is ie alweer voorbij. De zomer. And it was one hell of a summer. 

Ik ging naar een gaaf concert van Pearl Jam in de net geopende Ziggo Dome eind juni (en bij het schrijven van dit stukje kan ik niet geloven dat dat alweer drie maanden geleden is). Ik baalde enigszins omdat we geen goede plaatsen hadden, maar vooral omdat mijn favoriete nummer Black niet werd gespeeld. Hét aller mooiste nummer ooit gemaakt, waar ik nog steeds niet naar kan luisteren zonder het droog te houden. De vrijdag die volgde op het concert besloot ik impulsief samen met een vriendin een hotel te boeken in Noordwijk. De plek waar ik toen werkte was vlakbij de kust en we hadden allebei zin om met onze kop in de wind uit te waaien op het strand. De volgende dag racete ik als een malle terug naar het oosten om met mijn broers, neef en nichten een supergezellige familiedag te houden.

Ik maakte met een collega Amsterdam voor een avondje/nachtje onveilig, ik dronk wijntjes op het dorpsfeest hier in het dorp, ik ging high tea-en op het terras in het zonnetje, ik at geregeld aan het strand in Noordwijk, ik ging een weekend naar Parijs met mijn lieve vriendin M, ik ging een heel weekend naar het strand met mijn lieve moedertje en als afsluiter ging ik eind augustus weer eens ver op reis. Met mijn lieve vriendin D.

Eerst naar Curaçao. Waar ik, toen ik op het vliegveld aankwam, meteen weer begreep waarom ik er bijna vijf (!) jaar geleden zo graag weg wilde. Ik bezocht er het North Sea Jazz Festival, waar ik flabbergasted was van het concert van Carlos Santana. Maar ook Marc Anthony kwam even zingen (en ik heb drie uur achter elkaar staan dansen. Zere vóéten dat ik had!) en Alicia Keys kwam een dag later (ja ja, het festival duurde twee dagen). Ook Maná, een Spaanstalige band uit Mexico, was er en ik werd meegesleurd naar jaren terug toen we op zaterdagavond gingen stappen op Mambo Beach en dansten op hun nummers. Toen ik in Argentinië was hadden ze een hele grote hit, een nummer dat ik helemaal uit mijn hoofd kende, maar juist dát nummer speelden ze niet en dat bezorgde een deja vu naar Pearl Jam twee maanden eerder.

Ik vervolgde de reis naar Miami, waar we in drie dagen tijd twee outlet malls leegshopten en ook nog tijd hadden om het centrum én Ocean Drive te bezichtigen. Voor het strand hadden we helaas geen tijd, want we moesten gauw door naar de Big Apple. Inderdaad, New York City. Waar ik me verbaasde over de drukte op Times Square en ik eigenlijk de ophef over het verschrikkelijke gebeuren daar niet begreep. Times Square is horrible! Maar alle andere bezienswaardigheden en het gewoon het in de stad zijn was ongelooflijk indrukwekkend. Het verkeer, de wolkenkrabbers (cloud scratchers? Nee! Sky scrapers!), de drukte, de mensen, het was één grote geweldige ervaring.

En toen kwamen we terug in Nederland. En was het half september. En zou de zomer officieel nog een weekje duren voordat de herfst zijn intrede zou doen. Tussen alle bedrijvigheid door heb ik ook nog gewoon gewerkt, inderdaad aan de andere kant van het land, waardoor ik constant onderweg was, bijna niet thuis was en dus voor een heleboel dingen veel te weinig tijd had.

Maar wat was het leuk! En wat heb ik genoten. Ik kan er nog veel meer over zeggen, want echt niet álles was leuk (integendeel! Er zijn ook een paar helemaal-niet-zo-leuke dingen gebeurd), maar ik denk dat onderstaande foto's mijn zomertje van 2012 goed in beeld brengen.

PS: Als je op de afbeelding klikt, wordt ie groot!